Pier­wsza pomoc

Film nr 1:

Film nr 2:

Pod­sta­wowe zabiegi resus­cy­ta­cyjne u dorosłych.

Jak udzielić pier­wszej pomocy oraz jak wykonać rean­i­mację (RKO).

Zadaniem osoby udziela­jącej pier­wszej pomocy jest utrzy­manie przy życiu poszkodowanego i nie dopuszcze­nie do pow­sta­nia dal­szych powikłań do chwili przy­by­cia karetki pogo­towia ratunkowego.

1. Upewnij się, czy poszkodowany i wszyscy świad­kowie zdarzenia są bezpieczni.

2. Sprawdź reakcję poszkodowanego:

   • delikat­nie potrząśnij za ramiona i głośno zapy­taj: „Czy wszys­tko w porządku?”

3. Jeżeli reaguje:

   • zostaw poszkodowanego w pozy­cji, w której go zas­tałeś, o ile nie zagraża mu żadne niebezpieczeństwo

   • dowiedz się jak najwięcej o stanie poszkodowanego i wezwij pomoc, jeśli będzie potrzebna, l reg­u­larnie oce­niaj jego stan.

4. Jeżeli nie reaguje:

   • głośno zawołaj o pomoc,

   • odwróć poszkodowanego na plecy, a następ­nie udrożnij jego drogi odd­e­chowe, wykonu­jąc odg­ię­cie głowy i uniesie­nie żuchwy

5. Umieść jedną rękę na czole poszkodowanego i delikat­nie odeg­nij jego głowę do tyłu, pozostaw­ia­jąc wolny kciuk i palec wskazu­jący tak, aby zatkać nimi nos jeżeli potrzebne będą odd­echy ratunkowe,

6. Opuszki pal­ców drugiej ręki umieść na żuch­wie poszkodowanego, a następ­nie unieś ją w celu udrożnienia dróg oddechowych.

   W pier­wszych min­u­tach po zatrzy­ma­niu krąże­nia poszkodowany może słabo odd­y­chać lub wykony­wać głośné, poje­dyncze westch­nię­cia. Nie należy ich mylić z praw­idłowym odd­echem. Na ocenę wzrok­iem, słuchem i dotykiem przez­nacz nie więcej niż 10 sekund. Jeżeli masz jakiekol­wiek wąt­pli­wości czy odd­ech jest praw­idłowy, dzi­ałaj tak, jakby był nieprawidłowy.

7. Utrzy­mu­jąc drożność dróg odd­e­chowych wzrok­iem, słuchem i dotykiem poszukaj praw­idłowego oddechu

   • oceń wzrok­iem ruchy klatki piersiowej,

   • nasłuchuj przy ustach poszkodowanego szmerów oddechowych,

   • staraj się wyczuć ruch powi­etrza na swoim policzku.

8. Jeżeli odd­ech jest prawidłowy:

   • ułóż poszkodowanego w pozy­cji bezpiecznej,

   • wyślij kogoś lub sam udaj się po pomoc (wezwij pogotowie),

   • reg­u­larnie oce­niaj oddech.

9. Jeżeli odd­ech nie jest prawidłowy:

   • wyślij kogoś po pomoc, a jeżeli jesteś sam, zostaw poszkodowanego i wezwij pogo­towie, wróć i rozpocznij uciskanie klatki pier­siowej zgod­nie z poniższym opisem:

   • uklęknij obok poszkodowanego,

   • ułóż nadgarstek jed­nej ręki na środku klatki pier­siowej poszkodowanego,

   • ułóż nadgarstek drugiej ręki na już położonym,

   • spleć palce obu dłoni i upewnij się, że nie będziesz wywierać nacisku na żebra poszkodowanego; nie uciskaj nad­brzusza ani dol­nego końca mostka,

   • pochyl się nad poszkodowanym, wypros­towane ramiona ustaw prostopa­dle do mostka i uciskaj na głębokość 4 – 5 cm,

   • po każdym uciśnię­ciu zwol­nij nacisk na klatkę pier­siową, nie odry­wa­jąc dłoni od mostka. Pow­tarzaj uciśnię­cia z częs­totli­woś­cią 100/​min (nieco mniej niż 2 uciśnięcia/​s),

   • okres uciska­nia i zwal­ni­a­nia nacisku (relak­sacji) mostka powinien być taki sam.

10. Połącz uciskanie klatki pier­siowej z odd­echami ratowniczymi:

    • po wyko­na­niu 30 uciśnięć klatki pier­siowej udrożnij drogi odd­e­chowe, odg­i­na­jąc głowę i unosząc żuchwę,

    • zaciśnij skrzy­dełka nosa, uży­wa­jąc palca wskazu­jącego i kciuka ręki umieszc­zonej na czole poszkodowanego,

    • pozostaw usta delikat­nie otwarte, jed­nocześnie utrzy­mu­jąc uniesie­nie żuchwy,

    • weź nor­malny wdech i obe­jmij szczel­nie usta poszkodowanego swoimi ustami, upew­ni­a­jąc się, że nie ma prze­cieku powietrza,

    • wdmuchuj powoli powi­etrze do ust poszkodowanego przez około 1 sekundę (tak jak przy nor­mal­nym odd­y­cha­niu), obser­wu­jąc jed­nocześnie czy klatka pier­siowa się unosi taki odd­ech ratown­iczy jest efektywny,

    • utrzy­mu­jąc odg­ię­cie głowy i uniesie­nie żuchwy, odsuń swoje usta od ust poszkodowanego i obser­wuj czy pod­czas wydechu opada jego klatka piersiowa,

    • jeszcze raz nabierz powi­etrza i wdmuch­nij do ust poszkodowanego, dążąc do wyko­na­nia dwóch skutecznych odd­echów ratown­iczych; następ­nie ponownie ułóż ręce w praw­idłowej pozy­cji na mostku i wykonaj kole­jnych 30 uciśnięć klatki piersiowej,

    • kon­tynuuj uciskanie klatki pier­siowej i odd­echy ratown­icze w sto­sunku 30 : 2

    • prz­er­wij swoje dzi­ałanie w celu sprawdzenia stanu poszkodowanego tylko wtedy, gdy zacznie on praw­idłowo odd­y­chać. W innym przy­padku nie prz­ery­waj resus­cy­tacji. Jeżeli wyko­nany pier­wszy odd­ech ratown­iczy nie powoduje uniesienia się klatki pier­siowej jak przy nor­mal­nym odd­y­cha­niu, wykonaj następu­jące czynności

    • sprawdź jamę ustną poszkodowanego i usuń widoczne ciała obce,

    • sprawdź, czy odg­ię­cie głowy i uniesie­nie żuchwy są poprawnie wykonane,

    • wykonaj nie więcej niż 2 próby wenty­lacji za każdym razem, zanim pode­jmiesz ponownie uciskanie klatki pier­siowej. Jeżeli na miejscu zdarzenia jest więcej niż jeden ratownik, ratown­icy powinni się zmieniać pod­czas prowadzenia rean­i­macji co 1 – 2 min­uty, aby zapo­biec zmęcze­niu. Należy zmin­i­mal­i­zować prz­erwy w resus­cy­tacji pod­czas zmian.

11. Rean­i­macje ogranic­zoną wyłącznie do uciśnięć klatki pier­siowej możesz prowadzić w następu­ją­cych sytuacjach:

    Jeżeli nie jesteś w stanie lub nie chcesz wykony­wać odd­echów ratown­iczych, zas­to­suj uciśnię­cia klatki piersiowej

    • Jeżeli sto­su­jesz wyłącznie uciśnię­cia klatki pier­siowej, wykonuj je bez prz­erwy, z częs­totli­woś­cią 100 uciśnięć /​min,

    • Prz­er­wij swoje dzi­ałanie w celu sprawdzenia stanu poszkodowanego tylko wtedy, jeżeli zacznie on praw­idłowo odd­y­chać. W innym przy­padku nie prz­ery­waj resuscytacji.

12. Kon­tynuuj resus­cy­tację do czasu gdy:

• przy­będą wyk­wal­i­fikowane służby medy­czne i prze­jmą działania,

• poszkodowany zacznie praw­idłowo oddychać

• uleg­niesz wyczerpaniu.

Źródło: Pol­ska Rada Resuscytacji